Stamboom
Taverniers
over de Thunenhoeve
Hier het volledige artikel van F. Scheys in: Het Oude Land van Aarschot - XVIIe jaargang nummer 1- Maart 1982
ANTWOORD
NR. 167. (Vgl. O.L.v.A., 1981, nr. 3, blz. 115). Tijdens
de heemdag van de A.K.V.H. te St.-Pieters-Rode op
8-6-1981 wist niemand iets te vertellen over de
Thienenhoeve. Beter ware het te spreken over de
Thunenhoeve (de u wordt te Sint-Pieters-Rode als i
uitgesproken).
Thunen moet in verband gebracht worden met tuin en zou
dan betekenen omtuinde plaats.
In het begin van de 13e eeuw was Thunen een kleine
heerlijkheid gelegen nabij de Molenbeek (of Winge) die de
grens vormt met Houwaart. Het Thienenbos te
Sint-Pieters-Rode, nabij het domein van baron de
Troostenbergh, herinnert er nog aan alsook, naar onze
mening, het Tunderveld (Tundevelt 1367) te Houwaart. (Het
is de vlakte juist over de Molenbeek waar doorheen de
huidige weg Aarschot - St.-joris-Winge werd aangelegd).
De
eerste heer van Thunen was Renbold of Rimbald. In april
1226 schenkt Hendrik, hertog van Brabant, voor een
jaargetijde in de kerk van St.-Pieters-Rode, 4 Leuvense
stuivers. Arnold van Rode geeft 2 bunder weide en Rimbald
van Thunen 5 Leuvense stuivers. Jan II van
Aarschot-Schoonhoven is getuige. Op 15-8-1243 was Renbold
van Thunen getuige bij de schenkingen van Karel II van
Aarschot aan St.-Geertrui te Leuven van het patronaat van
Betekom. Samen met hem getuigden de hertog van Brabant,
de graaf van Loon, Hendrik van Attenhoven, Walter
Clutinck en Geeraard van Hisca. Op 7-12-1244 schenkt de
hertog aan het klooster te Gempe (Winge) 24 bunder woeste
grond te Borderhout tussen Tildonk en Erps. Renbold van
Thunen trad weer als getuige op samen met Hendrik van
Attenhoven, Geeraard van IJska, Walter Clutinck en Karel
van Aarschot. Al deze heren worden ridders (milites)
genoemd.
Foto van het
Thienenhof te Sint Pieters Rode, genomen omstreeks 1925,
met daarop volgende personen: (naast koe) Evrard Van de
Panhuysen en zijn echtgenote, (naast paard) Arthur Van de
Panhuysen, Louis Van de Panhuysen (in 1981 eigenaar en
bewoner van de hoeve), Blondine Van de Panhuysen en een
Hongaars vluchteling.
Klik op de foto om ze te vergroten.
Figuratief plan en gevelsteen met bouwjaar van de
Thunenhoeve te Sint Pieters Rode, getekend door C. Wolfs
uit Pellenberg.
In 1264
treffen wij Walter of Welleman van Thunen aan,
waarschijnlijk de zoon van Renbold. Reeds vroeger was hij
verschenen voor Arnold van Wezemaal. Walter deed afstand
van zijn goederen ten voordele van zijn zoon Arnold.
Deze, die de eerst geborene was, deed op zijn beurt
afstand van de goederen ten voordele van zijn broeder
Jan. Deze afstand werd op 4 mei 1264 vernieuwd voor
Arnold II van Wezemaal.
Arnold en Jan van Thunen hadden een zuster, Lutgart
genaamd. Deze was binnengetreden in het klooster van
Gempe. Haar broeder Arnold had beloofd haar een prebende
te bezorgen in het klooster, dit op aanraden van zijn
vader en van Simon van Overlo. In mei 1270 waren Arnold
en zijn vader reeds overleden. Simon van Overlo en ridder
Jan Van Horst zullen nu zorgen voor de prebende van
Lutgart van Thunen. Zij schenken 30 pond Leuvens te nemen
op + 6 bunder bos te Gheestbeke (grens Lubbeek -
Kortrijk) en op 1 bunder land te Kortrijk. De 6 bunder
bos waren i n leen gehouden van Renier van Sconebeca
(Schubbeek-Lubbeek). Deze keurt op 22-12-1270 de
schenking goed.
Over
deze Lutgart zijn heel wat sagen ontstaan. Zo wordt zij
vereenzelvigd met Sint-Lutgart van Tongeren. Ook wordt er
verteld dat zij bemind werd door ridder Marinus. De
broeders van Lutgart, stopten haar in het klooster omdat
zij vreesden dat hun goederen zouden overgaan naar de
familie van Marinus. Deze had zijn geliefde willen
schaken in het Walebos (?). Zijn poging werd verijdeld en
Marinus werd opgeknoopt !
Op 15-4-1276 erkent Jan van Thunen, clericus, voor de
schepen van Leuven dat hij zijn goederen verkocht heeft
aan het klooster te Gempe. Dit was voorzeker niet het
geval voor de hoeve te Thunen. In de 14e eeuw zien wij
dat de heren van Horst rechten lieten gelden op deze
hoeve. In de 15e eeuw kwam Thunen in het bezit van de
heren Pinnock.
Lodewijk
Pinnock, meier van Leuven liet de waterburcht van Horst
herbouwen en hield er grootse feesten. Hij kwam echter in
grote financiële moeilijkheden. Op 4-4-1496 zag hij zich
genoodzaakt te verkopen: het Hof-te-Thuyne, de
Bruggenbemt en het Wijngaerdenblock. De koper was Ywan
van Cortenbach, neef van Pinnock. Deze kwam op 22-8-1500
in het bezit van de gehele heerlijkheid van Nieuwen
Horst. De hoeve van Thunen bleef dus in het bezit van de
heren van Horst.
Op de kaart van Ferraris (1771-1778) draagt de hoeve de
naam van Cense St. Antoine of St.-Antoniushoeve. Wij zijn
van mening dat inkomsten van de hoeve te Horst moesten
dienen tot onderhoud van de slotkapel die aan
St.-Antonius was toegewijd.
De huidige hoeve draagt de datum 1749. In dit jaar moet de hoeve gebouwd zijn. Het is de periode van Maria-Theresia. In die tijd werden vele hoeven en kerken gebouwd of vergroot. Wij denken dat de Thunenhoeve toen reeds bewoond was door de familie Taverniers. In 1747 zien wij dat de Wwe Tarverniers aan de doortrekkende Franse troepen 3 paarden en een wagen moest leveren. Het was ook een weduwe Taverniers die ± 1870 de hoeve bewoonde en in het bezit was van meer dan 27 ha. grond. Reeds toen waren de hoevegebouwen gesplitst. Een deel was bewoond door Barbara Taverniers, rentenierster. Gedurende lange tijd was de hoeve in het bezit van twee eigenaars.
BIBLIOGRAPHIE
F. SCHEYS, Legenden over de heren van Tune en van Rode te
St.-Pieters-Rode, in Meer Schoonheid, 8e jg., 1961, nr.
1, blz. 28-29.
F. SCHEYS, Lutgart en Horst, in Oost, 1967, IV jg. 1,
blz. 14-18.
A. VAN ELST, Doorheen Sint-Pieters-Rode, in Brabant
Toerisme, 1959, nr.' 9, blz. 5.
J. VAN BELLINGHEN, Sinte Lutgard, schutsvrouwe van
Vlaanderen was een "de Rode" 'Haar vader was
heer van Nieu- wenrode en Beschermheer van Tongeren, in
Brabant, 1962, nr. 2, blz. 14-29.
F. POULLET, Sire Louis Pynnock, Leuven, 1864.
F. SCHEYS
pagina gewijzigd op
16
jan 2001