Stamboom Taverniers

verwanten - de firma Boon-Hecking

terug naar gezin Michiel Boon x Ernestine Hecking

Korte historiek van de NV. Boon-Hecking, wijnhandel te Leuven.

Wanneer de firma ontstaat, is niet met zekerheid vast te stellen. Eind van de jaren 1700 bestaat er in Leuven al een “groothandel in koloniale waren” zoals dat destijds genoemd werd. Zij staan in voor de bevoorrading van de talloze kleine kruidenierswinkeltjes. De bedrijfsleider is een zekere Peemans.

In 1834 komt de toen 18-jarige Felix Hecking mee in het bedrijf dat de naam “C.Peemans & Felix Hecking” aanneemt. Gedurende 28 jaar werken zij samen tot, waarschijnlijk na het overlijden in 1862 van C.Peemans, ook de broer van Felix, Jean-Baptiste Lucien Hecking mee in de zaak komt. Van dan af heet de firma “Felix & Lucien Hecking”

Ze blijven samen tot in 1869 wanneer Lucien zich om een of andere reden uit de zaak terugtrekt.

Van 1869 tot 1891, bij het overlijden van Felix Hecking, is het “ Felix Hecking”

Bij het aantreden van Michiel Boon, die gehuwd was met Ernestine Hecking, de jongste dochter van Felix Hecking, gaat de aandacht meer en meer naar de handel in wijnen om na enkele jaren uitsluitend wijnhandel te worden onder de benaming “ Boon-Hecking “.

Gedurende 28 jaar zal Michiel Boon de zaak leiden en tot grote bloei brengen. Er wordt verteld dat bijna de ganse clerus klant was bij Boon-Hecking, in een tijd dat alle pastoors het zich konden permitteren een goed voorziene wijnkelder te bezitten.

Ernest Claes schrijft o.a. in zijn boek “Pastoor Campens Zaliger” dat tussen de briefwisseling van Mijnheer Pastoor er ook een prijscourant van wijnhandel “Boon-Hecking” zat.

In 1919 laat Michiel Boon de zaak over aan zijn zoon Felix die aan het bedrijf nog meer uitbreiding en allure gaf en de zaak circa 1956 tot Naamloze Vennootschap omvormde. Het heet dan : “ NV. Boon-Hecking ”

Bij zijn overlijden in 1972 namen zijn zonen Michel en François Boon de NV. over.

In 1934 wordt het 100-jarig bestaan van de firma gevierd en wordt deze foto getrokken

Onder druk van de grootwarenhuizen die steeds meer met zeer kleine winstmarges op de markt van de wijnen gingen inspelen, en de groeiende welstand, waardoor het drinken van wijn zelfs in modeste gezinnen uitbreiding nam, werd de toestand voor Boon-Hecking minder winstgevend.

De oliecrisis in 1973 en de daaruit voortvloeiende aanhoudende loonstijgingen ingevolge de zeer hoge inflatie, waren fataal voor een bedrijf waar vooral de intensieve handenarbeid de loonmassa buiten alle verhouding deed stijgen. En dat bij een dalende omzet en krimpende winstmarges. Langzaam werd de toestand onhoudbaar.

In 1985 kwam er dan ook een einde aan het bestaan van de NV. Boon-Hecking.

Het bedrijf bestond meer dan 150 jaar.

Samengevat :

© André Taverniers 31-01-2001

pagina gewijzigd op
25 okt 2001

naar startpagina