Stamboom Taverniers
Ernest Taverniers

 

Terug naar gezin Paul Taverniers x Maria Boon

Hij was priester, onderpastoor te Larum-Geel. Daar had hij het jeugdheem Zonnedauw uitgebouwd, eerst als speeltuin met café en later als bivakplaats voor jeugdgroepen. Hij woonde er ook.
Het jeugdheem Zonnedauw bestaat nu (maart 2021) nog

In december 1980 vierde de parochiegemeenschap van Larum het 25-jarig jubileum van haar medepastoor. Pastoor Livien Duytschaever loofde zijn uitzonderlijke wilskracht en  warme menselijke kwaliteiten.
Hugo Thijs had het dan weer over het vele werk dat hij in Larum verrichtte, bijvoorbeeld als bouwer van de parochiezaal en van Zonnedauw en als drukker van het parochieblad. Hij onderstreepte dat Ernest Taverniers  steeds beschikbaar was als men beroep deed op zijn hulp. (Nieuwsblad van Geel van 12 december 1980)

Hieronder vindt u verder nog:

pagina gewijzigd op
22 mrt 2021

naar startpagina

 

   
   
   
  Ernest Taverniers seminarist okt. 1942 Ernest Taverniers ca 1980  
       
   
  Dit stond op het menu bij het feest na de eremis in 1946  
     
   
  de meeste gasten hebben dit menu getekend  
     
 

"In Memoriam" door "Luipaard", in het groepsblad van de Gentse Scoutsgroep "De Zwaluw 120e FOS" van januari - februari 1990. Met kleine wijzigingen om de leesbaarheid te bevorderen.

De Heer Ernest Taverniers, jeugdheemleider van ons jeugdheem "Zonnedauw" is niet meer. Geboren te St. Joris-Winge op 23 oktober 1919 en overleden te Geel op 23 augustus 1989.

Twintig jaar bijzondere en gehechte vriendschap werd plotseling afgebroken. Op het einde van de vakantie, tijdens de laatste kampperiode, te midden van de jongeren, waar hij zo veel van hield, is deze goede man plots van ons heengegaan. Hij had twee grote leuzen in zijn leven: "Omwille van de bloemen en de kinderen is het leven de moeite waard" en "Eens scout, altijd scout...". Vanuit zijn scoutsideaal, maar vooral vanuit zijn diepe bekommernis voor kinderen en jongeren werd "Zonnedauw" zijn levenswerk. Honderden zwaluwen (= leden van deze scoutsgroep P.T.) hebben gedurende 20 jaar van zijn levenswerk kunnen genieten.

Een derde leuze was: "Wees beschikbaar en gastvrij". Hij kon mensen ontvangen, vrienden vertroetelen met een goeie fles wijn, met het allerbeste wat hij had en hij kon er echt van genieten dat te mogen doen. Niemand minder dan ikzelf kan erover meespreken. Nooit heb ik hem tevergeefs om hulp gevraagd. Het mocht nog 100km ver zijn. Toen wij enkele jaren terug een feestje organiseerden voor ons 25-ste kamp op Zonnedauw (25 klopt dit? P.T.), voelde hij zich echt gelukkig en tegenover de leiding en de kookploeg verklaarde hij: "U zijt een ongelooflijke groep, want ik heb dat nog nooit niet meegemaakt in mijn leven, laat ons hopen dat deze vriendschapsbanden nog jaren mogen doorgaan.

Tijdens ons herfstkamp zouden wij 20 jaar kamp hebben gevierd op Zonndauw .... Zijn reactie??? "En ik betaal de echte champagne". Hij wist evenwel niet dat de groep, samen met de familie, zijn verjaardag zouden vieren. Tijdens ons herfstkamp werd hij immers 70 jaar.

Op het voorbije paaskamp zaten wij gezellig bij elkaar. Plotseling zei hij: "Stel u voor, Luipaard, dat ik zo oud word als mijn vader, dan heb ik maar 6 maanden meer te leven, oei, oei, laat ons vlug nog een goed glaasje drinken.

De eenheid is met de ganse leiding naar Geel gereden voor een laatste afscheid aan onze trouwe, maar echt trouwe vriend.
Ernest, dank u voor alles wat u voor de zwaluwkinderen hebt gedaan, maar vooral dank voor uw 20 jaar oprechte vriendschap. Het spijt ons echt dat U van ons zijt heengegaan.

Luipaard